Prawa autorskie

Wszystkie rękodzieła, wzory, opisy, projekty oraz inne zdjęcia zamieszczone w tym blogu, są mojego autorstwa i stanowią moją własność (chyba, że wyraźnie zaznaczę inaczej), w związku z czym ich kopiowanie, publikowanie (w całości lub w części), czy też wykorzystywanie w jakikolwiek inny sposób bez mojej zgody jest zabronione, gdyż stanowi naruszenie praw autorskich (Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83). Ar_nika-(-@

niedziela, 29 czerwca 2014

Kolczyki dla Julki

W odpowiedzi na apel Darii z bloga pod nazwą "Rękodzieło Etoile" szybko wykończyłam dwie pary decoupagowych kolczyków z motywami z mojej ulubionej różanej serwetki. Jeśli komuś z Was się podobają, wkrótce będzie można je nabyć na jednej z wielu licytacji zorganizowanych przez trzy wspaniałe kobiety na rzecz niespełna rocznej Julki Piskorskiej, która urodziła się z bardzo rzadką wrodzoną wadą nóżek (bez wykształconych kości: strzałkowych, skokowych oraz piętowych). 

Więcej informacji na temat akcji zbierania pieniędzy na operację Julki znajdziecie na stronie: 
Możecie również przekazać pieniądze bezpośrednio na konto Julki, które założyła Fundacja Dzieciom "Zdążyć z Pomocą" http://dzieciom.pl/podopieczni/22349 ,
albo poprzez stronę SIEPOMAGA.PL http://www.siepomaga.pl/f/zdazyczpomoca/c/1402



 Rzeczywisty kolor obu par kolczyków jest gdzieś pomiędzy 
zdjęciem na jasnym, a tym zrobionym na ciemnym tle ;-)



Pomóżcie tak, jak możecie. Dzięki nam Julka ma szansę chodzić!

-(-@

sobota, 28 czerwca 2014

Haftowany kogucik

Na dnie szuflady wyszperałam ostatnio kogucika zainspirowanego - jakże by mogło być inaczej - "Haftowanymi gałganami" Krystyny Sienkiewicz.


Były to początki mojej przygody z haftem (czasy szkoły podstawowej...), więc bardzo Was proszę o wyrozumiałość, jeśli chodzi o technikę, szaloną kolorystykę (!) jak i estetykę wykonania...


Stanowił mieszaninę chyba wszystkich znanych mi wtedy technik hafciarskich i posiadanych rodzajów tworzywa - od muliny, poprzez kordonek,  na bawełnianych i jedwabnych niciach kończąc ;-)


W założeniu miał pełnić rolę kuchennej makatki, ale okazało się, że moja mama nie bardzo gustuje w tego typu sielskich klimatach, więc w końcu do mnie wrócił...


Szkic kogucika zrobiłam sama, a potem ganiłam się w myślach za ilość piór w ogonie, które trzeba było jakoś wypełnić - w jednym miejscu wstawiłam nawet kawałek ozdobnego sznurka ;-)

-(-@

niedziela, 22 czerwca 2014

Poduszka niespodzianka

Przy okazji szykowania wczorajszego posta z serii remontowo-adaptacyjnej, przypomniała mi się poduszeczka, jaką przygotowałam swego czasu w prezencie dla mojego mężczyzny. 

Z jednej strony wygląda tak, że nie potrzebuje opakowania ;-)


A z drugiej - typowo męska niespodzianka, czyli odrobina erotyki 
(pod postacią szybkiego haftu wykonanego ściegiem sznureczkowym).


Wierzchnia warstwa jest zdejmowana ;-)


-(-@

sobota, 21 czerwca 2014

Zaproszenie do... sypialni ;-)

Czyli mówiąc krótko: "ekstremalne wykorzystanie przestrzeni" ;-)

Na początek fragment ściany... Gdy wpadł mi w ręce ten - całkiem sporych rozmiarów - kawałek tkaniny w iście królewski deseń, wiedziałam że "to jest to"!


 Według pierwotnej koncepcji ozdobne pasy miały mieć układ pionowy, ale po dokładnych obliczeniach okazało się, że zasłonka musiałaby się wtedy składać z trzech części (ewentualnie z dwóch, ale bez przymarszczenia - co zupełnie nie wchodziło w grę!), więc ostatecznie pasy zawisły poziomo, a zasłonki są dwie :-)


Tak natomiast wygląda podłoga:
(proszę nie regulować odbiorników - zdjęcie nie jest do góry nogami!)


A teraz widok "ściany" od strony wewnętrznej... Na metalowych wspornikach (które z jednej strony mocują łóżko do sufitu, z drugiej - chronią nas przed wypadnięciem wprost na kuchenny stół stojący poniżej...) widać mocowania do składanej półeczki pod laptopa - w planach ;-)


 U wezgłowia łóżka znalazło się miejsce na całkiem pojemną roletową szafeczkę oraz kolekcję moich robótkowych kuferków i przyborników. Zwykle odkładam tam także czytane właśnie książki, okulary i (niestety...) telefon z ustawionym na rano budzikiem.


Kawałek wolnej przestrzeni z drugiej strony materaca (tzn. tuż przy wejściu) objął w posiadanie mój mężczyzna, więc - jak to zwykle bywa w podobnych przypadkach - nie nadaje się ona do wystawienia na widok publiczny ;-)

-(-@

A propos książek: moja domowa biblioteczka powiększyła się właśnie o kolejną pozycję, którą udało mi się ostatnio wygrać w candy u Natanny. Przejrzałam ją szybciutko i - tak jak się spodziewałam - przyda mi się zarówno w domu, jak i w przedszkolu. Serdecznie dziękuję :-))


-(-@

Wracając do tematów mieszkaniowych: do pełni szczęścia, czyli możliwości czytania lub dziergania w łóżku, brakuje mi jeszcze odpowiedniego oświetlenia, ale nad tym też już oboje pracujemy... Moje Kochanie główkuje nad kwestiami technicznymi, ja natomiast próbuję zadbać o estetykę...


A teraz pokażę Wam wejście - czyli mówiąc ściślej drabinkę - do naszej sypialni 
(tak, tak, dobrze widzicie - znajdującej się tuż nad lodówką ;-))


Hmmmm... Po chwili zastanowienia doszłam do wniosku, że ta nasza wisząca pod sufitem "sypialnia" - pomimo swoich dość pokaźnych gabarytów (285x100x75cm) - chyba kwalifikuje się do ogłoszonej przez Asię akcji Projekty dla domu ;-) ?


Niedługo postaram się pokazać nasze kolejne modernizacje...

-(-@

piątek, 20 czerwca 2014

Warszawa nocą, czyli... mój pierwszy nightskating

Hurrraaa!!! Przejechałam całą trasę! 


Calutkie 20,5 km na rolkach :-) (o tędy)

 
Bez jednej wywrotki na trasie...


I to przy nikłych umiejętnościach hamowania ;-)
   

Przy okazji wzięłam udział w biciu rekordu Guinnessa...


 Podziwiałam piękne widoki nocnej Warszawy...


I tylko trochę bolą mnie stopy - od podskakiwania na nierównym asfalcie...

-(-@

PS. Wynika z tego, że z moją kondycją chyba nie jest źle :-))

-(-@

A Wam jak mija długi czerwcowy weekend?

-(-@

niedziela, 15 czerwca 2014

Podróżnicze prace plastyczne

Ostatnio na zajęciach plastycznych w przedszkolu trochę podróżowaliśmy...
Wybraliśmy się między innymi w podróż balonem :-)


Jego czaszę wyklejaliśmy kwadracikami wyciętymi z kolorowych tkanin, starając się robić to jak najdokładniej, czyli nie zostawiać dziur, aby w czasie lotu nie uciekło nam powietrze ;-)

Odwiedziliśmy między innymi kraj kwitnącej wiśni (gałązki malowaliśmy przy pomocy drewnianych patyczków, a kwiaty - również patyczkami, tyle, że higienicznymi).
Poniżej praca 5latki!


Zatrzymaliśmy się także w Afryce - na pamiątkę wykleiliśmy postać afrykańskiego chłopca: plasteliną, kuleczkami czarnej bibuły (włosy) oraz skrawkami zielonego papieru (spódniczka z trawy).



 Wzór Murzynka wrzuciłam do zakładki z kolorowankami :-)

 "Fruwająca krowa" Brzechwy zabrała nas do krainy skrzydlatych zwierząt...

  

 
 W związku z nadchodzącym latem przygotowaliśmy natomiast pokaźnych rozmiarów plakat z pomysłami na spędzenie wakacji :-)


 A że wakacje to wspaniały czas na z rodziną, dorzucam jeszcze kilka rodzinnych portretów.
(kółka z kolorowego papieru, resztki kolorowych włoczek, klej, kredki)
 

Tak naprawdę, to są to oczywiście zaległe prace przygotowane na Dzień May i Taty, ale myślę, że udało mi się całkiem zgrabnie naprawić to przeoczenie, wklejając je w dzisiejszym poście ;-)


Do zobaczenia!
-(-@

sobota, 14 czerwca 2014

Po owadziemu ;-)

Bo właśnie od owadów zacznę nadrabianie moich blogowych zaległości... Najpierw urodzinowe kolczyki dla siostry z lecącymi biedroneczkami (podobne wysłałam swego czasu w ramach owadziej wymianki, te jednak są prawie dwa razy większe!) Przy ich tworzeniu po raz pierwszy wykorzystałam półmatowy lakier zamiast błyszczącego i jestem bardzo zadowolona z efektu!


Tłem dla kolczyków jest natomiast kawał surowego płótna, nad którym ja z kolei uwijałam się jak mrówka, starając się sprostać wymaganiom, (a przede wszystkim gustom) jednej z blogowych koleżanek, z którą - mam nadzieję - w końcu uda nam się spotkać...  


Moja pacynkowa menażeria również wzbogaciła się o pewnego owada... Choć prawdę mówiąc wcale nie jestem pewna, czy takie maleństwo nakładane na palec (wyszperane za 1 PLN w pobliskim SH) powinno się fachowo nazywać pacynką...


 A jeśli są owady, to nie może zabraknąć kwiatów!


Te piękne maki wypatrzyłam przy drodze do pracy i oczywiście nie mogłam się oprzeć pokusie zatrzymania roweru i pstryknięcia kilku zdjęć ;-)


Ostatnio bowiem pociągi nie zawsze dowożą mnie na miejsce i ostatni odcinek drogi pokonuję na dwóch kółkach. Z powrotem jest jeszcze ciekawiej, gdyż większość składów omija miasto, w którym pracuję, więc czeka mnie kolejna 6-kilometrowa przejażdżka do następnej stacji kolejowej... Ale za to z jakimi widokami!!!


Hmmm... Takim natomiast widokiem zaskoczyła mnie warszawska starówka, którą odwiedziłam w ostatnim czasie kilkakrotnie w związku ze szkoleniem dla nauczycieli odbywającym się w MSCDN na pobliskiej ulicy Świętojerskiej (nie byłam niestety orłem z fizyki, więc nie mam pojęcia, jaka jest zasada takiej lewitacji, ale przyznacie, że wygląda to niesamowicie!)


Przy okazji przesyłam gorące pozdrowienia dla kilku współuczestniczek wzajemnego wyciskania siódmych potów (w ramionach jeszcze czuję zakwasy!). Ale, że pokłady energii moich przedszkolaków są niezmierzone, więc trzeba się było trochę poświęcić ;-)

-(-@ 

I właśnie to szkolenie jest jednym z powodów mojego zniknięcia w ostatnim czasie... 
Drugim - dużo mniej przyjemnym - był wypadek rowerowy starszego syna, zakończony skomplikowanym złamaniem przedramienia, kilkoma nieprzespanymi nocami itd.
Ale po wyczerpaniu się limitu życiowych przeszkód może być już tylko lepiej! 

PS. I będzie, zanim się obejrzysz... Naprawdę Ewa ;-))

 -(-@

niedziela, 1 czerwca 2014

Oprawa ślubnych życzeń

Pokażę Wam dziś moją kolejną karteczkę. Pomysł na nią wykluwał się powoli przez ostatnie tygodnie, a w końcu i tak wszystko poszło na żywioł, gdyż we wcześniejszym zabraniu się za nią nieustannie przeszkadzał mi ciąg rodzinno-komunikacyjno-zdrowotnych perypetii... Wykonana wczoraj rano, wieczorem została wręczona młodej parze, czyli mojej kuzynce i jej świeżo poślubionemu mężowi :-) 

Motywem przewodnim stała się nutka - w domyśle: marsza weselnego.


Kolory na zdjęciu są trochę przekłamane. W rzeczywistości utrzymana jest w odcieniach kremu i łososia delikatnie zmieszanego z morelą - jak się niebawem okazało, w podobnej tonacji jedna była jedna trzecia sukni gości weselnych, więc może przez przypadek udało mi się trafić w jakiś modowy trend kolorystyczny (przy czym sama byłam w kreacji barwy czekolady) ;-). 

Gotowe elementy, które w niej zastosowałam dostałam od Ludeczki w ramach karteczkowej wymianki świątecznej, natomiast stempelek - podobnie jak w przypadku przedszkolnych prezentów - zapożyczyłam od  Novinki. Reszta to już moja twórcza inwencja ;-)

Tak się spieszyłam, że o mało nie przykleiłam wierzchniej warstwy przed wydrukowaniem życzeń w środku kartki, a przy moim charakterze pisma i skłonności do zjadania literek nie zaryzykowałabym wypisywania ich ręcznie!

-(-@

Pozdrawiam serdecznie 
(i zmykam, bo jeszcze nie odespałam wesela ;-))

-(-@